Cypionat testosteronu występuje w postaci sterylnych iniekcji domięśniowych. Z chemicznego punktu widzenia jest długoestrową formą testosteronu. W porównaniu z endogennym testosteronem jest mniej polarny. W medycynie wykorzystywany jest w sytuacjach braku lub zmniejszonej produkcji endogennego testosteronu. Nie może być stosowany u mężczyzn borykających się z chorobami serca czy z nowotworem sutka i prostaty, nerek oraz wątroby.
W kulturystyce wykorzystywany jest z uwagi na swoje silne właściwości anaboliczne. Pozwala uzyskać spore przyrosty masy i siły. Wykazuje przy tym silne działanie androgenne (może przekształcać się w szkodliwy DHT) oraz wiąże się z wysoką aromatyzacją, co może prowadzić do nadmiernego gromadzenia się wody.
Cypionat testosteronu nie powinien być stosowany z antykoagulantami, gdyż grozi to powstawaniem zatorów lub zakrzepów.
Czas aktywnego działania: 5-7 dni
Dawkowanie: 200-500 mg co 6 dni; okres dawkowania powinien wynieść 8-12 tygodni
Działanie: znaczne przyrosty widoczne są już po 3 tygodniu
Wykrywalność: do 3 miesięcy
Blokowanie układu HPTA: bardzo silne, odblokowanie następuje po 3 tygodniach od ostatniej iniekcji
Możliwe połączenia: z silnymi anabolikami, np. boldenon, metanabol
Skutki uboczne: może dojść do hiperkalcemii, czyli podwyższenia poziomu wapnia we krwi, nadmiernej stymulacji seksualnej, oligospermii; niekiedy może wystąpić uszkodzenie wątroby.